Se også Çhviller (adj.), hvilre (verb.)
subst. _ hwi¬¶èr $Tvis; hwil¶èr $Vroue. _ genus: fk.
[< hvilre; kun anførte kilder fra MVJy]
= skingrende råb. Maren ¨ slaw en Hwiller op. Sall. Skautrup.H.II.41.